Još jedan secesijski dragulj nastao pod palicom arhitekte Lipota Baumhorna, palata Vojvođanske banke stoji na svom mestu od 1907. godine. Palata je bila izgrađena na mestu porodične kuće Dedinski, a za potrebe Štedionice novosadskog katoličkog stanovništva. Posle osnivanja Univerziteta u Novom Sadu, ovde je jedno vreme bio Filozofski fakultet.
Ova prelepa palata izgrađena je 1908. godine u stilu mađarske secesije, po projektu čuvenog arhitekte lipota Baumhorna, tvorca nekoliko značajnih objekata u Novom Sadu. Ime je dobila po svom vlasniku, Jožefu Menratu. Svojom pozicijom je često bila na meti rušenja, pogotovo u vreme izgradnje Bulevara Mihajla Pupina, tada Bulevara Maršala Tita, ali je ipak zbog svoje lepote i vrednosti preživela sve pokušaje rušenja.
Jedna od najdominantnijih zgrada u starom jezgru grada, ova trospratna građevina na uglu Njegoševe ulice i Trifkovićevog trga odskače od ostalih objekata svojom veličinom i lepotom. Građena u periodu 1922-1923. godine u stilu pozne secesije. Među novosađanima je najpoznatija kao "Apoteka" ili "Apoteka kod svetog Đurđa", zato što je još od 1923. godine u prizemlju zgrade otvorena apoteka.
Nalazi se na severnoj strani Katoličke porte, izgrađena 1930. godine po narudžbini Rimo-katoličke crkvene opštine, kao poslovno stambeni objekat. Najmlađi je objekat u Katoličkoj porti. Površina palate je 22400 m2, a njoj su izgrađene 242 prostorije.
