Delo popularnog francuskog slikara Konsuela Fulda je standardni akademski rad iz druge polovine 19. veka. Slika je primer tipičnog likovnog dela, namenjenog ukrašavanju građanskih salona, a dekorativni efekti najviše su izraženi u koloritu i osvetljenju. Opštem utisku raskoši doprinosi i bogato rezbaren, štukiran i pozlaćen drveni ram, među antikvarima poznat pod nazivom "florentiner".

Nepoznati kopista prema Andreu del Sartu. Sveta porodica s malim Jovanom je slika rađena prema delu Andrea del Sarta koje se nalazi u galeriji palate Piti u Firenci. Delo nepoznatog autora je kopija iz druge polovine 17. ili prve polovine 18. veka. Na izložbi Muzeja grada Novog Sada, predstavlja najstariji predmet likovne umetnosti. Drvorezbareni ram je polovinom 20. veka izradio poznati novosadski drvorezbar Jovan Soter, a slika potiče iz fonda zaostavštine dr Branka Ilića, poznatog novosadskog kolekcionara.

Nepoznati autor. Izložene minijature su rađene u prvoj trećini 19. veka, što može da se zaključi na osnovu kostima portretisanih osoba. Ovakve vrste portreta su slikane tehnikom gvaša na listu slonovače i zahtevale su veliko umeće, kakvo se vidi i na ovim delima. Minijature su bile naročito popularne u periodu od rokokoa do bidermajera, ali pojavom fotografije sredinom 19. veka ova vrsta slikarstva je naglo nestala.

Nepoznati autor. Slika manjih dimenzija, na kojoj je prikazana mlada žena, odličan je bidermajerski portret s karakterističnim detaljima nakita, frizure i kostima polovine 19. veka. Mnoge novosadske porodice angažovale su domaće i putujuće slikare za izradu ovakvih reprezentativnih portreta na kojima su članovi porodice prikazivani u svom najboljem izdanju.

Dva veoma dobro očuvana portreta na kojima je prikazan nepoznati bračni par dela su Franca Gifingera iz 1864. godine. Ovaj slikar je rođen u Novom Sadu, ali je tokom karijere iza sebe ostavio brojne slične slike širom Vojvodine i Slavonije. Predstavljeni supružnici su tipični predstavnici vojvođanske građanske klase, a naslikani su, u još uvek važećem, bidermajerskom maniru.

Slika sa likom Marije Milašinović je tipičan primer bidermajerskog portreta u našoj sredini, a njen autor, Nikola Aleksić, jedan je od najznačajnijih predstavnika srpskog portretnog slikarstva 19. veka. Kao i u drugim svojim delima, umetnik je lik postavio u sedeći položaj, uz prisustvo tamne i neutralne pozadine, a tamnijom paletom tonova prikazao je sve detalje lica i odeće.

Slika impozantnih dimenzija i ekspresionističkog štimunga delo je Milana Ćirlića, predstavnika posleratne generacije novosadskih umetnika. Autor je prikazao jednu od najupečatljivijih zgrada Novog Sada, nekadašnji Magistrat, danas zvanu Gradska kuća. Slika je nastala 1959. godine, pa je pristuan i jedan interesantan detalj koga danas više nema – tramvaj koji je prolazio kroz centar grada.

Predstavljeni lik na portretu je Marija Vučetić, supruga novosadskog advokata Ilije Vučetića i žena koja je bila veoma aktivna u društvenom životu Novog Sada krajem 19. i početkom 20. veka. Autor portreta je poznati srpski slikar Marko Murat, koji je u Novom Sadu boravio u leto 1897. godine, radeći slike po porudžbinama. Delo je izuzetno po svojim likovnim kvalitetima, jer predstavlja jednu od prvih modernih slika u ovdašnjoj sredini, na kojoj su vidljivi uticaji plenerizma i impresionizma.

Slika „Porodica Žarić“ je primer arhaične i naivno shvaćene predstave tri generacije jedne novosadske građanske porodice. Zoltan Čergei, slikar-amater koji je bio angažovan za izradu ovog grupnog portreta, naslikao je sve članove porodice, identifikujući ih u donjem delu slike, kao i motiv svetitelja-zaštitnika s Hristom i Bogorodicom, verovatno po želji samog poručioca. Ovakvi detalji su predstavljali deo tradicionalne ikonografije koja je dugo opstajala u ovdašnjem građanskom društvu.

Ikona sa predstavom Bogorodice s Hristom potiče iz sredine 18. veka, a naslikana je tehnikom tempere na dasci. Predstavljeni likovi, način slikanja, obilna upotreba zlata i stil slova upućuju na radionicu Jova Vasilijeviča, pridvornog slikara patrijarha Arsenija IV Šakabente. Njegova delatnost uticala je na unošenje ruskih i ukrajinskih uticaja u srpsko slikarstvo 18. veka.