Raskošno zidno ogledalo izrađeno je u stilu drugog rokokoa, najverovatnije u nekoj češkoj radionici. Na široki ram uvijenih linija aplicirani su brojni listići od bezbojnog brušenog stakla, a ravne staklene ploče ogledala gravirane su rokajnim kartušima. Ovakav, izuzetno luksuzan predmet mogao se naći u aristokratskim dobrostojećim građanskim domaćinstvima na području Vojvodine.

Nameštaj u tzv. stilu drugog rokokoa bio je tipičan za četvrtu i petu deceniju 19. veka u srednjoevropskoj umetnosti. U novosadsku sredinu, kao i u druge provincijske krajeve Habzburške monarhije, stigao je sa izvesnim zakašnjenjem. To je jedan eklektičan stil koji pozajmljuje i kopira elemente sa nameštaja iz 18. veka i prilagođava ih novom ukusu. Noge stolice i stolova se iskrivljuju, pojavljuje se rezbarija, a mašinska obrada postaje sve češća.

Polovinom 19. veka, sa sve većom popularnošću stila drugog rokokoa, velika i raskošna ogledala ponovo ulaze u modu. Kao i vek ranije, drvorezbareni ramovi se obilno pozlaćuju, čime su ovakvi predmeti postali veoma raskošni detalji enterijera. Ovakva ogledala su mogle da priušte samo bogate porodice koje su njima ukrašavale svoje salone i predvorja.

Jedno od najreprezentativnijih dela religioznog karaktera u muzejskoj zbirci je krst sa predstavom Raspeća Hristovog. Potiče sa vrha ikonostasa horske kapele Saborne crkve u Sr. Karlovcima, a delo je jednog od najznačajnijih srpskih slikara 18. veka - Teodora Dimitrijeviča Kračuna. Na osnovu stila i načina slikanja, može se reći da je ovaj rad iz najboljeg perioda njegovog stvaralaštva. Floralnu rezbariju krsta, u stilu rokokoa, uradio je poznati novosadski drvorezbar Arsenije Marković, čija je radionica u to vreme bila najaktivnija na području Vojvodine.